Edward de Castellaz urodził się 18 września 1855 roku w Skierniewicach. Uczył się w gimnazjum realnym w Łowiczu i Włocławku, a następnie w Korpusie Kadetów w Warszawie. Od 1876 roku zawodowy oficer wojsk rosyjskich. W latach 1877-1878 uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej. Walczył w bitwie pod Plewną .
W dniu 18 października 1881 roku w Skierniewicach ożenił się z Filomeną Braulińską. Nie wiemy, co w czasie działań wojskowych męża robiła Filomena. 1 lipca 1903 roku Edwardowi powierzono dowództwo 6 Pułku Strzelców w Kielcach. W 1904 roku na czele tego oddziału wyruszył na wojnę rosyjsko-japońską. 6 grudnia 1905 roku został mianowany generałem majorem. 31 grudnia 1906 roku został dowódcą 2 Brygady 9 Dywizji Piechoty.
Z dniem 1 kwietnia 1921 roku został przeniesiony w „stały stan spoczynku”, w stopniu generała podporucznika. Był pierwszym prezesem (przewodniczącym zarządu) Związku Hallerczyków. Zmarł 16 lutego 1923 roku w Warszawie w wieku 67 lat]. 20 lutego 1923, po uroczystym pogrzebie z honorami wojskowymi, któremu przewodniczył biskup polowy Stanisław Gall, został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.